مدرسه علمیه فاطمیه (س) دهلران

با شروع باز گشایی مدارس آموزش و پرورش نشست ائمه جماعات مدارس دخترانه با حضور معاونت محترم امور تربیتی و پرورشی در حوزه علمیه  فاطمیه(س) برگزار گردید.

در این نشست سرکار خانم زهرا فرزام مدیر مدرسه علمیه فاطمیه چالش های  دینی و فرهنگی مربوط به نسل جدید وراههای جذب نوجوانان و جوانان به نماز،پاسخ به شبهات دینی دانش آموزان بحث و تبادل نظر شد.

جناب آقای موسوی معاونت محترم اداره آموزش و پرورش بیان داشتند: ائمه جماعات باید در خصوص روانشناسی دانش آموزان علم کافی داشته باشند و از وسایل کمک آموزشی به روز جهت آموزش قرآن کریم واحکام استفاده نمایند.

رسول خدا (ص) خطاب به علی (ع) فرمود: ” یا علی شیعتک هم الفائزون یوم القیامه ،فمن اهان واحدا منهم اهانک و من اهانک فقد اهاننی و من اهاننی ادخله الله نار جهنم فیها و بئس المصیر،یا علی انت منی و انا منک روحک من روحی و طینتک من طینی و شیعتک خلقوا من فضل طینتنا فمن احبهم فقد احبنا و من ابغضهم فقد ابغضنا و من عاداهم فقد عادانا و من ودهم فقد ودنا(امالی شیخ صدوق ص 15-16)

ای علی ! شیعیان تو در روز قیامت رستگارانند هرکس به  یکی از آنان اهانت کند به تو اهانت کرده و هرکس به تو اهانت کند به من اهانت کرده و هرکس به من اهانت کند خدا او را به دوزخ می برد و همیشه در آن بماند و بد جایگاهی است .

ای علی ! تو از منی و من از تو جان تو جان من و سرشت تو سرشت من است و شیعیان تو از زیادی سرشت ما آفریده شده اند ،پس هرکس آنان را دوست بدارد ما را دوست اشته و هرکس با آنان دشمنی بورزد به ما دشمنی ورزیده هرکس آنان را دشمن بدارد ما را دشمن داشته و هرکس آنان را دوست بدارد ما دوست داشته است …”

ضربت ابن ‌ملجم، حقيرتر از آن است که فرق اسطوره‌اي چون علي عليه السلام را بشکافد!
آن زخم عميق که سينه عاشقان علي عليه السلام را هزار پاره مي‌کند، جهل و جمودي است که علي عليه السلام را مظلوم عالم کرده است.

انواع کسب؟ !

حضرت رسول صلوات الله علیه و آله فرمودند:

أطیَبُ الکَسبِ عَمَلُ الرَّجُلِ بِیَدِه[1]؛ پاکیزه ترین کسب ها، آن است که حاصل دسترنج انسان باشد[2].

توضیح مختصر:

کسب به معنای مال خود کردن و به دست آوردن است امّا می دانیم که هر به دست آوردنی پسندیده نیست.

کسب بر دو قسم است:

1. گاهی با پایمال کردن حق دیگران حاصل می شود مثل معامله ای که با دروغ و قسم و احتکار و… شکل می گیرد یا اجیری که در کاری که برای آن اجیر شده است کم کاری کند که این حق گاهی فردی است و گاهی جمعی یعنی در برخی موارد ما با در نظر نگرفتن حق شخصی یـِ فردی خاصی، دارا و ثروتمند می شویم مثل کسی که از مغازه دیگران سرقت می کند ولی مع الأسف گاهی ما به حقوق جمعی، خیانت می کنیم مثل این که کسی سوار اتوبوس واحد شود و بلیط آن را نپردازد که در این صورت او به یک نفر خیانت نکرده است بلکه او به حق تمام مردم آن شهر و کشور تجاوز کرده است نمونه بارز دیگر آن تقلب کردن در امتحان می باشد واضح است که تجاوز به حق جمعی، به مراتب از تجاوز به حق فردی زننده تر و زشت تر است اموال ادارات و بیت المال و امکانات شهری و اموال شرکت های خصوصی و دولتی و مدارس و مساجد، همه از قبیل حقوق جمعی می باشند.


2. و گاهی به سبب زحمتی است که حاصل دست رنج خود اوست یعنی فرد، با رعایت تمام موازین شرعی و الهی و اخلاقی دارای مال و ثروتی شده است این دارایی مورد تأیید و امضاء شرع مقدس اسلام است.

نکته ها:

1. یکی از نکته هایی که از این حدیث شریف استفاده می شود این است که بهترین دارایی انسان، ثروتی است که از دسترنج خود او حاصل شده باشد نه هدایا و نذورات و صدقات چنانکه حضرت رسول صلوات الله علیه و آله در جایی دیگر می فرمایند: “ما أکل أحد طعاما قطّ خیرا من أن یأکل من عمل یده و إنّ نبىّ اللَّه داود کان یأکل من عمل یده"‏؛ هیچ کس غذایی بهتر از غذایی که حاصل دسترنج خودش باشد نخورده است، حضرت داود علیه السلام هم از دسترنج خویش می خورد[3].


2. درآمد باید متناسب با فعالیّت، باشد و آن مقدار از ثروت و دارایی که هم وزن و مطابق زحمت انسان باشد پسندیده است و آن مقداری که با گران فروشی چه از ناحیه کالا و چه از ناحیه ارائه خدمات حاصل می شود مذموم است.


3. از این روایت شریف می توان استفاده کرد که اسلام از میان کارهای تولیدی و فروشندگی، به شغل هایی که منتج به تولید کالا می شوند نظر و عنایت ویژه تری دارد.


4. دلالی هایی که منتج به ایجاد بازار سیاه می شود شغلی است مذموم، که مورد تأیید اسلام نمی باشد چون سود حاصله، نتیجه دسترنج او نمی باشد.

حضرت رسول صلوات الله علیه و آله فرمودند:

الجنّة لکلّ تائب .

بهشت متعلق به توبه کاران است. «نهج الفصاحة؛ حدیث 1332»